اتحادیه ابلهان
اتحادیه ابلهان یکی از بهترین و شیرین ترین کتاب های بود که تا کنون خوانده بودم و احتمالا خواهد بود.
طنز شیرینی داشت. طنزی که کمی باید با فرهنگ آمریکایی کتاب آشنا می بود. همیشه طنز را دغدغه کامل می کند. این کتاب پر از دغدغه بود.
عاشقانه‌کتاب را خواندم و شخصیت ایگنیشس مثل برادرم بود. مانند برادرم شده بود. گاهی با او همدردی می کردم.
با او گاهی هم اندیشه بودم. این‌کتاب به شدت پیشنهاد می شود. اولین بار با داستان عجیبش جذب این‌کتاب شدم. داستان چاپ پیچیده اش. اینکه نویسنده اش خودکشی کرد و پس از چند سال تلاش مادرش بالاخره به چاپ رسید و جایزه پولیتزر رو برد. حسرت خوردم که دیگر نمی توانم از این نویسنده ی شاهکار نویس بخوانم. بسیار حسرت خوردم. او طنز فلسفی را ابدا کرد. او پولیتزر را برد( در گور) کتابش بسیار زیاد فروخته شد. منتقدان تایم را شگفت زده کرد. با پایان داستان فقط حسرت خوردم.
درباره این سایت